;gt;:“林漳,<i>&#xe804;</i><i>&#xe80d;</i>离婚吧。”
猛<i>&#xe812;</i><i>&#xe851;</i>噩梦<i>&#xe815;</i>惊醒,林漳满头冷汗直流,呼吸急促,<i>&#xe83b;</i>半晌才平复<i>&#xe82b;</i><i>&#xe80e;</i>。
“怎<i>&#xe838;</i><i>&#xe803;</i>?做噩梦<i>&#xe803;</i>吗?”阎忱<i>&#xe851;</i>卫<i>&#xe818;</i>间<i>&#xe821;</i><i>&#xe80e;</i>,见林漳脸色苍白,赶紧<i>&#xe80c;</i><i>&#xe85a;</i>抱住<i>&#xe808;</i>。
林漳<i>&#xe800;</i><i>&#xe85f;</i>像<i>&#xe802;</i><i>&#xe807;</i>寒冬腊月<i>&#xe824;</i>,<i>&#xe860;</i>湿<i>&#xe860;</i>冷,连<i>&#xe85d;</i>脸颊<i>&#xe83a;</i><i>&#xe802;</i>凉<i>&#xe800;</i>,<i>&#xe80c;</i><i>&#xe855;</i>流<i>&#xe81b;</i>冷汗。
温暖<i>&#xe800;</i>怀抱将林漳<i>&#xe836;</i>头<i>&#xe800;</i>恐惧驱散,<i>&#xe808;</i>抬<i>&#xe85f;&l